خدای متعال در سورة قدر می فرماید: «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَةُ وَ الرُّوحُ...». طبق ادبیات عرب،‌ تنزّل، فعل مضارع ا

ست و بر استمرار دلالت دارد و این مطلب گویای آن است که در هر شب قدری در هر سال ملائکه نازل می‌شوند.

حال سؤال این است که از زمان وفات پیامبرصلی الله علیه و آله و سلم  تا زمان حاضر ـ که شب قدر، موجود و تنزل ملائکه ادامه داشته ـ فرشتگان بر چه کسی نازل شده‌اند؟! آیا بر بزرگان و علمای شیعه یا اهل‌سنت و یا بر مردم هر زمان؟! آیا کسی این ادعا را داشته است که ملائکه بر من نازل می‌شوند؟

جواب قطعاً منفی است.
در اینجا برای مقرون به ذهن شدن مطلب، توجه به چند نکته قابل توجه است. آیا شب قدر فقط اختصاص به زمان پیامبر اکرمصلی الله علیه و آله و سلم  داشته، تا دنیا پا برجاست، شب قدر نیز وجود دارد؛ چرا که تقدیر هر سال، در آن شب، مقدّر می‌شود؟
ادامه مطلب...

مومل از ریشه امل است و امل به معنای آنچه امید و آرزوی انسان برای تحقق در آینده است، می باشد. مومل یعنی کسی که انسان امید و انتظار آمدنش را دارد.با ظهور امام زمان مدینه ی فاضله در عالم برپا می شود با ظهور امام زمان علم و فناوری و بهداشت و امنیت و عدالت و رفاه همگانی بر پا شده و مردم با استفاده از محضر امام علیه السلام می توانند در اوج عبودیت و بندگی خداوند قرار گرفته و سعادت ابدی خود را تامین کنند. دوران ظهور امام زمان دوران شکوفایى علم و فرهنگ است. دوران ظهور امام زمان دوران رشد عجیب فناورى است. دوران ظهور امام زمان دوران اوج در بهداشت جهانى است. دوران ظهور امام زمان دوران برپایی امنیت جهانى است. دوران ظهور امام زمان دوران برپایی عدالت فراگیراست . دوران ظهور امام زمان دوران حاکم شدن رفاه همگانىاست. ما امید آمدن حضرت و تحقق وعده های الهی و برپایی و حاکمیت عدل و مستضعفین بر زمین با ظهور و قیام ایشان را داریم لذا ایشان مومل است. 

بخش مشاوره تبیان 

مرد که گریه نمی‌کند!
مگر ندیده‌ای فعالان حقوق بشر را
همان‌ها که آتش به خانه‌ات زده‌اند
و دست به ناموست…
مگر نمی‌بینی چگونه سر خود را بالا گرفته‌اند
و در برابر میلیون‌ها مخاطب
به دوربین لبخند می‌زنند
و جایزه‌ی صلح به هم هدیه می‌دهند! 

همه می دانیم که امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف  غائب هستند. اما به نظر می رسد جمع قابل توجهی از ما به معنای صحیح غیبت اماممان، توجهی نداریم و همین امر، موجب آسیب‌هایی در بُعد عقیده و جنبه عمل شده است. متن ذیل در پی تبین ساده اما صحیح این مطلب است.
غَیبت در زبان عربی به معنای «با چشم، دیده نشدن» است. بنابراین هر موجودی که به چشم دیده نشود و یا دور از چشم باشد، غائب نامیده می شود.1
اما همین غیبت در زبان فارسی، معنای متفاوتی پیدا کرده است. حضور و غیاب در کلاس درس را خاطر بیاورید. در زبان فارسی هر کس حاضر نباشد، غائب نامیده می‌شود.
به عبارت دیگر کلمه غیبت در زبان عربی، متضاد ظهور است؛ اما در زبان فارسی متضاد آن، حضور است. 
ملاک غائب بودن یا نبودن در عربی، دیده شدن و نشدن است؛ اما در فارسی، بودن یا نبودن.
ادامه مطلب...